HTCinside
Nagle wszyscy mówią o Deep Learning i Machine Learning, niezależnie od tego, czy rozumieją różnice, czy nie! Niezależnie od tego, czy aktywnie śledzisz naukę o danych, czy nie – słyszałbyś te terminy.
Zawartość
Uczenie maszynowe wykorzystuje grupę algorytmów do analizy i interpretacji danych, uczenia się z nich i wspierania zrozumienia, podejmując najlepsze możliwe decyzje. Z drugiej strony, uczenie głębokie dzieli algorytmy na wiele warstw, tworząc „sztuczną sieć neuronową”. Ta sieć neuronowa może uczyć się na podstawie informacji i samodzielnie podejmować inteligentne decyzje.
Koncepcja głębokiego uczenia się nie jest nowa. Od kilku lat jest to odwracane. Ale w dzisiejszych czasach, przy całym tym szumie, głębokie uczenie zyskuje coraz większą uwagę.
Konwencjonalne metody uczenia maszynowego mają tendencję do ulegania zmianom środowiskowym, podczas gdy uczenie głębokie dostosowuje się do tych zmian poprzez ciągłe informacje zwrotne i ulepszanie modelu. Głębokie uczenie jest znacznie ułatwione przez sieci neuronowe, które naśladują neurony w ludzkim mózgu oraz przez wbudowaną wielowarstwową architekturę (niewiele widocznych i niewiele ukrytych).
To skomplikowany rodzaj uczenia maszynowego, który zbiera dane, uczy się z nich i optymalizuje model. Często niektóre problemy są tak złożone, że ludzki mózg praktycznie nie jest w stanie ich ogarnąć, a zatem programowanie ich jest myślą naciąganą.
Prymitywne rodzaje Siri i asystenta Google są odpowiednimi przykładami zaprogramowanego uczenia maszynowego, ponieważ są przydatne w ich zaprogramowanym spektrum. Natomiast głęboki umysł Google może być najlepszym przykładem procesu głębokiego uczenia się. Zasadniczo głębokie uczenie oznacza maszynę, która uczy się sama za pomocą wielu metod prób i błędów. Często kilkaset milionów razy!
Czytać:7 najlepszych laptopów do nauki o danych i analizy danych
Jest to podzbiór sztucznej inteligencji, który wykorzystuje strategie statystyczne do stworzenia maszyny, która uczy się bez wyraźnego programowania przy użyciu dominującego zestawu wiedzy. Wywodzi się z badania rozpoznawania wzorców w sztucznej inteligencji. Innymi słowy, można ją również zdefiniować jako podzbiór sztucznej inteligencji polegający na tworzeniu algorytmów, które mogą się modyfikować bez interwencji człowieka w celu dostarczenia pożądanych wyników – poprzez karmienie się ustrukturyzowanymi danymi.
Ponieważ algorytmy uczenia maszynowego wymagają danych oznaczonych etykietami, nie nadają się do rozwiązywania złożonych zapytań, które wymagają ogromnej ilości wiedzy.
Głębokie uczenie to skomplikowany rodzaj uczenia maszynowego, który przydaje się, gdy informacje, którymi należy się zająć, są nieustrukturyzowane i ogromne. W ten sposób głębokie uczenie się może z większą łatwością i wydajnością zaspokoić większą liczbę problemów. W tym artykule uzyskaliśmy przegląd i porównanie technik uczenia głębokiego i uczenia maszynowego.